قصه جديده بس يا رب تعجبكم ( متجدد )

اولا السلام عليكم يا احلي اعضاء في الدنيا كلها
انا جايبلكم قصه بس جميله اوي
ممكن تلاقوا تشابه في القصه بينها و بين الواقع
بس اكيد هتلاقوا لانها بجد قصه جميله
كل يو او يومين هاكتبلكم حلقه جديده
القصه من تاليفي انا
القصه بتتعامل مع الواقع اللي احنا عايشين فيه و موقف الشباب و البنات من الحياه دي
نبتدي
اولا القصه بطلها اسمه احمد و احمد دا طالب في اولي ثانوي بس دماغه جامده خالص و هانبتدي القصه من نتيجه نص السنه اوكيشن ؟
احمد : النتيجه يا حاج و النبي يا حاج ابو رضا النتيجه
ابو رضا ( بواب المدرسه ) : حاضر يا بني حضر الحلاوه انت بس
احمد : مش لما اشوف انا نيلت ايه هات يا عم انت بس و علي قد النتيجه هاتكون الحلاوه
ابو رضا ( بيبص في نتيجه احمد ) : طيب هات الحلاوه بلاش بعد اما تشوف النتيجه
احمد ( فاكر انه عمل العجب ) : اه يبقي النتيجه حلوه
و راح احمد مطلع ورقه بخمسه و مديها لابو رضا
احمد : امسك يا ابو رضا يا احلي وش
ابو رضا : مش اوي بعد ما سلمها لاحمد
احمد : ايه النيله دي ؟ دي شكلها ليله سودا انا ساقط في الفلسفه يخرب بيتك يا ابو رضا انا قلت من الاول ان الراجل دا وشه نحس محدش صدقني طيب انا جايب واحد من تمانيه اعمل ايه اعمل ايه ؟ مفيش غير حل واحد الواحد دا يتصلح يبقي سته و من واحد لسته متفرقش عادي يعني
روح احمد البيت و هوا داخل قابل ابوه
الاب : عملت ايه يا يالا يا ابن التيييييييييييييييييييت ؟
احمد : نجحت يابا و بص النتيجه
الاب : ما انت حلو اهوه و جايب في الفلسفه سته من تمانيه
احمد ( في عقل باله ) اه لو تعرف يا با ان السته دي كانت واحد و انا اللي خليتها سته
الاب : خد شبرق نفسك ياض
احمد : مالوش لزمه يابا كله من خيرك
الاب : انت ناجح يا واد اهوه اتفسح بقا
احمد : حاضر يا با
نزل احمد و اتفسح و عدت الاجازه بتاعت الترم الاول و دخل الترم التاني و في الترم التاني احمد اهتم بماده الفلسفه شويه و بقا من الناس اللي بتجاوب في الحصه و الكلام دا
ابو احمد طب علي احمد في المدرسه و كان في مكتب المدير بحكم انهم كانوا ولاد حته واحده و طلب احمد
احمد دخل عليهم و التلاته كانوا بيتكلموا و دخلت جيهان ( مدرسه الفلسفه ) علي المدير بتكلمه و هيا داخله قالت لاحمد ازيك عامل ايه ؟ دخل الاب في الحوار بعد ما عرف انها مدرسه الفلسفه بتاعت ابنه
الاب : ازيك يا استاذه ؟ انا والد احمد هوا الواد دا عامل ايه معاكي ؟
جيهان : دا احمد تمام دا زي الفل كفايه انه بيجاوب في الحصه مش زسي الفشله اللي في الفصل
الاب : صح كدا علشان كدا الواد جايب سته من تمانيه في الماده
المشكله اللي هنا ان محدش في المدرسه جاب سته من تمانيه خالص لان الامتحان كان صعب
جيهان ( بتعجب ): سته من تمانيه ازاي ؟
الاب : يعني ايه ازاي ؟

جيهان : مفيش حد اصلا جايب في الماده بتاعتي سته من تمانيه
الاب : ازاي دي الشهاده عندي
جيهان : و دفتر الدرجات عندي
الاب : طيب هوا جايب كام ؟
جيهان : اشوف الدرجه و اقولك . الدقتر فوق في الاوضه بتاعت الفلسفه هاطلع اجيبه و اقولك كام
الاب : ماشي يا استاذه
احمد مات في جلده و بيقول يالهووووووووووووووي ايه اللي بيحصل معايا دا هوا كان لازم تيجي استاذه جيهان دلوقتي ؟ الله يخرب بيت الفلسفه علي اللي بيدرسها
جيهان ( ماسكه الدفتر بتاع الدرجات في ايديها ) : احمد جايب واحد من تمانيه
الاب : يا نهار ابوك اسود . واحد من تمانيه ؟ دا انت ليله امك سودا ( و راح واكله علي وشه بالقلم ) بس لما تروح
احمد : يالهووووووووووووووووي دا انا هاتظبط لما اروح

علي العموم الاستاذ احمد روح
احمد داخل البيت و ابوه مستنيه علي الباب
الاب : ايه يا استاذ احمد ياللي جايب سته من تمانيه ايه يا باشا ادخل دا انا هاوريك
و احمد يصوت و ابوه يزيد في الضرب
و اديله ادي بالحزام و الخرطوم و ادي
المهم
احمد راح تاني يوم المدرسه و عدي تاني يوم بالاصابات اللي عند احمد و تالت يوم و جريت السنه و امتحانات الترم التاني و النتيجه ظهرت
احمد راح يستلم النتيجه و لقي قدامه ابو رضا تاني
احمد : ابو رضا تاني هوا انا يا ربي موعود بالراجل دا ؟ علي العموم مش مشكله . يا ابو رضا النتيجه يا ابو رضا فين
ابو رضا : حضر انت الحلاوه بس
احمد : تلاقيها زي المره اللي فاتت ابعت انت النتيجه بس الاول و علي قدها هاديك الحلاوه
ابو رضا : مبلاش علي قدها دي
احمد : لعب في عبه الفار و قال شكلها زي المره اللي فاتت و شكلي هاعيد السنه
عايزين تعرفوا اللي حصل في النتيجه ؟ استنوا الحلقه الجايه من احمد في دنيا غداره